Gepubliceerd op 16/06/2011 à 15:11
Drie op de vier parkinsonpatiënten kampen met schrijfstoornissen. Gelukkig kunnen ze met een beetje oefening weer correct leren schrijven.
Schrijfstoornissen treden op vanaf het prille begin van het ziekteproces en zijn voor de onwetende patiënt vaak een aanleiding om een arts te raadplegen. De meest voorkomende schrijfstoornis is micrografie (kleinere letters schrijven). Veel patiënten klagen er ook over dat ze moeite hebben om te beginnen schrijven (en dus de eerste letters op papier te zetten). Tussen de lettergroepen waaruit de woorden zijn samengesteld, verschijnen er vaak lege ruimten; die wijzen op de blokkades die de patiënt tijdens het schrijven ervaart. Tot slot hebben parkinsonpatiënten ook veel moeite met lusvormige letters (bv. de e’s en de l’s). Idem voor de m en de n, waarbij ze de neiging hebben om er één of meer halen (“bruggetjes”) aan toe te voegen.
Micrografie is een gevolg van de motorische stoornissen bij de ziekte van Parkinson:
Beven tijdens het schrijven is daarentegen vrij zeldzaam. Het beven bij parkinson vermindert immers bij het maken van bewegingen.
Revalidatiesessies bij een logopedist of een orthofonist leveren vaak goede resultaten op bij parkinsonpatiënten. Deze professionals raden meestal een vijftiental sessies aan, met een frequentie van drie sessies per week. Daarnaast moet de patiënt ook twee keer per dag een aantal thuisoefeningen doen.
Revalidatie voor micrografie bij parkinsonpatiënten omvat verschillende fasen:
1) De patiënt weer vertrouwd maken met ruime schrijfbewegingen.
Bv.: bruggen, golven en lussen laten tekenen, eerst in de ruimte, dan op grote oppervlakken.
2) De juiste hoogte van de letters terugvinden, door eerst korte woorden te schrijven en vervolgens steeds langere, op een gelijnd schrift.
3) Een schrijfstijl aanleren waarbij de patiënt woorden kan noteren zonder zijn potlood te moeten opheffen van het blad.
4) De voorkeur geven aan praktische teksten: boodschappenlijstjes, wenskaarten, naam, voornaam en adres, enz.
Bij elke sessie geeft de therapeut mondelinge richtlijnen aan de parkinsonpatiënt (bv.: “Schrijf groot”, “Stijg”, “Daal”, “Schrijf uit elkaar”, enz.). Doel van deze methode? De bewegingen bewuster en minder automatisch maken. Door deze verbale aanwijzingen te onthouden en zich bewust te worden van de uit te voeren bewegingen, weet de patiënt vervolgens wat hij precies moet doen om het verhoopte visuele resultaat te bereiken.
Deel en print dit artikel
Onderzoek van UvA-promovendus Teun Siebers bevestigt nu dat jongeren meer afleiding ervaren op momenten dat ze ook meer social media gebruiken. Ook zorgen social media e...
Lees verder“Ketonen zitten in elk van ons”, legt inspanningsfysioloog Chiel Poffé uit. Hij doet aan de Faculteit Bewegings- en Revalidatiewetenschappen (FaBeR), KU Leuven, al een ti...
Lees verderVolksgezondheidsfunctionarissen maken zich steeds meer zorgen over het alcoholgebruik van oudere Amerikanen. Het jaarlijkse aantal alcoholgerelateerde sterfgevallen van 2...
Lees verderUit de studie, die gepubliceerd werd in het vakblad Science, blijkt dat bepaalde cellen in de luchtwegen tijdens een astma-aanval kapot worden geknepen. Die cellen dienen...
Lees verderDr. Xavier Van der Brempt, longarts en allergoloog in Waha en in de Clinique Saint-Luc in Bouge (Allergopôle), geeft tekst en uitleg over lenteconjunctivitis.
Dr. Françoise Guiot, dermatoloog en oprichter van het Centre médical Saint-Georges in Grez-Doiceau, geeft tekst en uitleg over wat te doen in geval van een acute wonde.
Voor baby's is de keuze van het juiste water delicater dan voor volwassenen. Dr. Émilie Poitoux, kinderarts, geeft tekst en uitleg.
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen