Voet voor voet
Soms vraag ik me af hoe ik er ondanks mijn multiple sclerose in geslaagd ben om mee te doen met de 20 km van Brussel. Tijdens mijn opstoten voel ik me volledig krachteloos … Zo’n lange afstand lopen, was voor mij een heuse krachttoer. Ik zie mezelf nog op het parkoers, ik kon maar aan één ding denken: de ene voet voor de andere blijven zetten, ondanks het zwaktegevoel in één van mijn benen. Ook al wist ik heel goed dat ik op elk moment kon vallen.
Steun van de MS-Liga
En toch heb ik de eindstreep gehaald. Wat een overwinning! En wat een groot verschil met hoe ik tegen de 20 km van Brussel aankeek voor ik ziek werd. Ik had toen een totaal andere instelling: vroeger wilde ik per se de best mogelijke tijd lopen. Dit keer was mijn doel de wedstrijd uitlopen. Opdracht volbracht dus. Ik had me dan ook goed voorbereid. Ik schreef me in voor de 20 km van Brussel via de MS-Liga, samen met een groepje medepatiënten. In de aanloop naar de wedstrijd begeleidde een coach ons. Hij gaf ons tal van waardevolle tips. Ons motto: ons eigen ritme respecteren. En dat heb ik ook gedaan: ik ben tot het uiterste gegaan en heb het beste van mezelf gegeven, maar zonder te forceren. De eerste 13 km heb ik afgelegd zonder te stoppen, pas nadien ben ik beginnen te stappen om te recupereren.
Blijf bewegen, ondanks MS!
Als multiple sclerose-patiënt voel je je soms zo vermoeid dat de verleiding groot is om in je zetel te blijven zitten. Toch doet sporten enorm goed. Lichaamsbeweging is trouwens niet alleen goed voor het lichaam, maar ook voor het moreel. Als ik één boodschap kwijt wil, dan is het wel deze: laat multiple sclerose u niet kleinkrijgen, zoek een sport die bij u past. Blijf bewegen, ook al is het in uw eigen tempo!