Diffuus grootcellig B cel-lymfoom
Diffuus grootcellig B cel-lymfoom is het meest voorkomende van alle non-hodgkinlymfomen (30 tot 40% van de gevallen). Het gaat om een agressieve vorm die op elke leeftijd kan voorkomen, maar vooral volwassenen treft tussen 55 en 60 jaar. Dit type lymfoom kan zich ontwikkelen in de lymfeklieren, maar ook in de extra-ganglionaire zones, zoals het spijsverteringskanaal, de huid, de beenderen… Het kan genezen worden met immunochemotherapie.
Folliculair lymfoom
Het folliculair lymfoom is eveneens een frequente vorm: het vertegenwoordigt 20 tot 30% van alle non-hodgkinlymfomen. Het uit zich door een zwelling van meerdere klieren en soms van de milt. Kenmerkend is een proliferatie van lymfefollikels, meestal in de klieren. Die worden veroorzaakt door een sterke vermenigvuldiging van B-lymfocyten.
Andere zeldzame vormen van non-hodgkinlymfoom
Er bestaan in totaal meer dan 30 soorten non-Hodgkinlymfomen, waarvan sommige zeer zeldzaam zijn. Het Burkitt-lymfoom en het MALT-lymfoom zijn zeer bijzondere vormen van de ziekte.
Burkitt-lymfoom
Het Burkitt-lymfoom is een non-hodgkinlymfoom met een zeer snelle evolutie, dat vaak tot uiting komt door opgezette klieren in de hals. Het komt zeer vaak voor in Afrika, waar het voornamelijk jonge kinderen treft. Het is vaak geassocieerd met het virus (epstein-barrvirus of EBV) dat klierkoorts (mononucleosis infectiosa) veroorzaakt, en het moet zo snel mogelijk opgespoord en behandeld worden.
MALT-lymfoom
Het MALT-lymfoom is een non-hodgkinlymfoom dat de slijmvliezen aantast en soms veroorzaakt wordt door de bacterie Helicobacter pylori. Wanneer het zich ontwikkelt in het maagslijmvlies (MALT-maaglymfoom), is een antibioticabehandeling om Helicobacter pylori uit te roeien soms voldoende voor genezing.
