Vroeger was ik bijna altijd bang om te gaan eten. Ik wist heel goed: zodra ik gedaan heb met eten, zal ik weer iets voelen branden achter mijn borstbeen. En dat terwijl ik een echte bourgondiër ben. Dat kan mijn vrouw Brigitta bevestigen. Ik werd dan ook wanhopig in het vooruitzicht van wat er na de maaltijd zou komen. En ’s nachts was het nog erger. Door die zure oprispingen kon ik maar moeilijk in slaap vallen. Daarom besloot ik er mijn arts over te spreken.
Slechte leefgewoonte lag aan de basis van zure oprispingen
Samen hebben we mijn levensstijl overlopen. Het viel mij op dat ik zowat alles deed om zure oprispingen te krijgen. Zo nam ik elke avond een aperitief. Ik stak dan een sigaret op en op mijn salontafel stonden er altijd een glas bier en wat gekruide nootjes. Een uurtje later ging ik aan tafel. Brigitta is een echte keukenprinses. Dus genoot ik met volle teugen van mijn maaltijd. Frietjes met een goedgepeperde saus was mijn lievelingskost. Vaak had ik alles in een mum van tijd opgegeten. Daarna volgde uiteraard het dessert: gebakjes gevuld met crème en een kop koffie. Uiteindelijk ging ik languit in de sofa liggen en keek ik tv. Daar voelde ik dan het zuur oprispen.
Goede voornemens hebben me genezen
“Alcohol, koffie, vetrijke en gekruide maaltijden … en u vraagt zich af waarom u last heeft van zure oprispingen?”, merkte mijn dokter ietwat plagerig op. Dankzij zijn goede raad heb ik mijn hele avondprogramma moeten herzien. Nu eten we veel vroeger, waardoor het aperitief verdwijnt. De maaltijden bestaan uit gekookte aardappelen, gegrild vlees en uiteraard een grote kom sla. Het dessert is plots niet meer nodig. Soms heb ik nog wat oprispingen en dan neem ik een middel tegen maagzuur. Dat verlicht onmiddellijk de klachten. Binnenkort zal ik wellicht geen oprispingen meer krijgen, want ik wil ook stoppen met roken.