Vermoeidheid en intense droefheid
"Ik begon me voortdurend vermoeid te voelen. Ik dacht dat dit normaal was, na alles wat ik had meegemaakt. Daarna kreeg ik steeds vaker nachtmerries. Ik werd telkens rond drie uur 's morgens wakker en kon niet meer inslapen. Op een dag ben ik op het werk volledig gecrasht: ik weende aan één stuk door. Ik voelde me zo triest, zo wanhopig. Ik kon nergens nog de moed voor opbrengen. Zelfs boodschappen doen, was een echte kwelling.
Ik was veel te schuchter om een psychiater te raadplegen; ik durfde er zelfs niet over praten met mijn huisarts."
Psychotherapie en antidepressiva
"Tot mijn kinderen, die nochtans nog klein waren, me na zes maanden duidelijk maakten dat hun mama niet meer dezelfde was als vroeger. Toen besliste ik om professionele hulp te zoeken. Ik ging in psychotherapie en nam antidepressiva. Na enkele weken voelde ik me beter, en algauw werd ik weer de oude: vol energie en levenslust. Toch ben ik bewust bijna twee jaar in psychotherapie gebleven. Ik heb hier één grote les uit getrokken: wacht niet om hulp te zoeken! Er is geen enkele reden om in stilte te lijden."
