Geen onoverkomelijk probleem!
Dr. Herbaut laat er geen twijfel over bestaan: incontinentie is GEEN onoverkomelijk probleem bij alzheimerpatiënten. Zeker niet in het beginstadium van de ziekte.Incontinentie en alzheimer zijn twee typische bejaardenziekten, maar we mogen er absoluut niet van uitgaan dat een alzheimerpatiënt automatisch ook incontinent wordt. Verschillende factoren spelen een rol Incontinentie is vaak te wijten aan verschillende factoren die volledig losstaan van de ziekte van Alzheimer:- verloskundige en chirurgische antecedenten (bevallingen, hysterectomie, ) bij vrouwen,
- prostaatproblemen bij mannen,
- slecht beheerste diabetes,
- medicatie,
- bedplassen tijdens de kindertijd (een teken dat de persoon in kwestie een overprikkelbare of kleine blaas heeft, waardoor hij of zij incontinent dreigt te worden zodra er sprake is van intellectuele achteruitgang),
Geneesmiddelen- en andere oplossingen
In de vroege stadia van alzheimer kunnen kineoefeningen de bekkenbodemspieren versterken en de urineeraandrang beter helpen te beheersen. Uiteraard vereist dit de nodige medewerking van de patiënt, wat niet langer mogelijk is in een matig stadium van de ziekte.Anticholinergica gaan niet door de bloed-hersenbarrière en kunnen de hevige urineeraandrang en frequent urineren verminderen zonder de geneesmiddelen tegen alzheimer tegen te werken. Ook sommige antidepressiva van het type SSRI’s kunnen nuttig zijn bij inspanningsincontinentie.Praktische maatregelen voor de verzorger
Er bestaan een reeks eenvoudige maatregelen om het risico op urineverlies te verminderen:- De verzorger kan de patiënt aanmoedigen om minstens om de twee uur naar het toilet te gaan.
- Urinebevorderende dranken vermijden: koffie en dranken van het type cola (cafeïne), thee (theïne) en alcohol, die de blaas overprikkelbaar maakt.
- Diuretica (vochtdrijvende geneesmiddelen) zo veel mogelijk beperken.