Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:10
Alzheimerpatiënten kampen niet alleen met geheugenstoornissen, maar hebben ook een verstoorde tijd-ruimteoriëntatie. Vaak raken ze dan ook de weg kwijt als ze een boodschap doen of op vriendenbezoek gaan?
De drang om weg te lopen, is zelden irrationeel, maar kan een manier zijn om de verveling te verdrijven. Soms wil de patiënt ook per se naar een bepaalde plek. Vandaar dat de zorgverlener moet proberen achterhalen wat er schuilgaat achter zijn woorden en/of gedrag. "Sommigen willen naar buiten omdat ze vroeger regelmatig in hun tuin liepen, een frisse neus haalden of gingen kaartspelen in het café om de hoek. Anderen lopen weg omdat ze hun leefomgeving niet meer herkennen en denken dat ze moeten terugkeren naar huis", aldus Christian Englebert, directeur van het rust- en verzorgingstehuis Les Jardins de la Mémoire. "Weglopen is dus eigenlijk een compleet normale reflex voor mensen die niet beseffen dat ze ziek zijn."
Er bestaat helaas geen mirakeloplossing voor dit probleem. "De tips die de omgeving hier en daar krijgt, moeten aangepast worden aan de specifieke situatie van de patiënt en aan zijn woonomgeving", vervolgt Christian Englebert. "Zo is het voor een voormalige postbode compleet ondenkbaar en onmogelijk dat hij niet buiten mag, terwijl hij het gewoon was om elke dag 15 km te voet af te leggen." Er moet dus altijd gestreefd worden naar een evenwicht tussen veiligheid en persoonlijke vrijheid. Hoe? Door te proberen een constructieve dialoog op te bouwen. "Het ergste zou zijn: blind en doof blijven voor de vraag van de patiënt en de deur op slot doen", benadrukt Christian Englebert. "Als hij niet het gevoel heeft dat hij opgesloten zit, is de kans groter dat hij niet probeert naar buiten te gaan zonder toestemming." Andere tip: voor afleiding zorgen (hulp vragen in de keuken of erop wijzen dat er een mooi tv-programma begint bijvoorbeeld). Ook gaan wandelen of een uitstapje maken met de patiënt kan een oplossing zijn om weglopen te voorkomen.
Aarzel tot slot niet om hulp te vragen aan uw omgeving. Er bestaan tal van hulpstructuren, zoals patiëntenverenigingen of psychologische thuisbegeleiding, die u wellicht manieren kunnen aanreiken om beter om te gaan met deze moeilijke situaties.
Aurélie Bastin
Deel en print dit artikel
Onderzoek van UvA-promovendus Teun Siebers bevestigt nu dat jongeren meer afleiding ervaren op momenten dat ze ook meer social media gebruiken. Ook zorgen social media e...
Lees verder“Ketonen zitten in elk van ons”, legt inspanningsfysioloog Chiel Poffé uit. Hij doet aan de Faculteit Bewegings- en Revalidatiewetenschappen (FaBeR), KU Leuven, al een ti...
Lees verderVolksgezondheidsfunctionarissen maken zich steeds meer zorgen over het alcoholgebruik van oudere Amerikanen. Het jaarlijkse aantal alcoholgerelateerde sterfgevallen van 2...
Lees verderUit de studie, die gepubliceerd werd in het vakblad Science, blijkt dat bepaalde cellen in de luchtwegen tijdens een astma-aanval kapot worden geknepen. Die cellen dienen...
Lees verderDr. Xavier Van der Brempt, longarts en allergoloog in Waha en in de Clinique Saint-Luc in Bouge (Allergopôle), geeft tekst en uitleg over lenteconjunctivitis.
Dr. Françoise Guiot, dermatoloog en oprichter van het Centre médical Saint-Georges in Grez-Doiceau, geeft tekst en uitleg over wat te doen in geval van een acute wonde.
Voor baby's is de keuze van het juiste water delicater dan voor volwassenen. Dr. Émilie Poitoux, kinderarts, geeft tekst en uitleg.
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen