Gepubliceerd op 25/11/2012 à 19:10
De vergeetachtigheid en de gedragsveranderingen van een oma of opa met dementie komen soms verwarrend over bij de kleinkinderen. Hoe leg je hen de ziekte van Alzheimer het best uit?
Waarom herkent opa mij niet meer? Waarom gedraagt hij zich soms zo vreemd? Het zijn vaak terugkerende vragen bij kinderen van wie een van de grootouders de ziekte van Alzheimer heeft. Het is helaas niet altijd evident om een ziekte uit te leggen waarvan sommige aspecten ons soms ontgaan. Hoe reageren we op dergelijke vragen?
Dat een kind zulke vragen stelt, is niet meer dan normaal. Maar opgelet: onderschat een kind niet. Bewust niet antwoorden om het te ’beschermen’ of uit angst om fouten te maken, kan precies het tegenovergestelde effect hebben. Een kind dat geen uitleg krijgt, ontwikkelt niet zelden zijn eigen theorie. Op het gevaar af dat het de situatie fout inschat of er zijn eigen angsten op projecteert. Het kan zich dan uitgesloten of schuldig voelen, of rancune voelen tegenover de persoon in kwestie. Geleidelijk aan kan het er zelfs van overtuigd raken dat het zijn grootvader beter niet meer bezoekt, niet meer met hem praat of hem als een kind beschouwt.
Het is dan ook belangrijk om de tijd te nemen om met het kind te praten over de ziekte van Alzheimer en het niet af te schermen van personen met dementie.
Aarzel niet om er openlijk over te praten. Vertel bijvoorbeeld dat de oorzaken van de ziekte nog altijd niet vaststaan, dat het ongeneeslijk is en niet besmettelijk. Het kan ook interessant zijn om uit te leggen hoe moeilijk de patiënt het dag in dag uit heeft om zich een gebeurtenis, een naam of een woord te herinneren, om de weg terug te vinden, een voorwerp te herkennen … Vertrek daarbij telkens van de leefwereld van het kind en geef concrete voorbeelden.
De ideeën, theorieën en verklaringen van het kind als uitgangspunt nemen, is vaak gemakkelijker om op basis daarvan uw uitleg aan te passen aan zijn leeftijd. Vraag wat hij ervan vindt, wat hem ongerust of angstig maakt. Moedig hem aan om ideeën of dagelijkse tips te bedenken. Kinderen zijn immers vaak verrassend creatief en spontaan in hun communicatie met patiënten.
Aarzel niet om te benadrukken dat de patiënt hoe dan ook dezelfde persoon blijft, ook al gedraagt hij zich vreemd of gaan sommige van zijn vermogens geleidelijk achteruit. Het blijft tenslotte zijn opa of oma!
U hebt een startpunt nodig voor het gesprek? Prentenboeken en stripverhalen voor kinderen (genre "Oma’s hoofd is versleten") kunnen helpen om in het gezin een gesprek op gang te brengen over de ziekte van Alzheimer.
Deel en print dit artikel
Het gaat om vaccins die met een spray worden toegediend en die niet alleen de ernst van de ziekte verminderen, maar die ook de overdracht van het virus kunnen stoppen. “D...
Lees verderVier keer meer kinderen met obesitas! Het is belangrijk om al van in het prille begin in te zetten op preventie, zeggen experts. "Als maatschappij en vanuit het beleid mo...
Lees verderProf. Marion Koopmans is de bekendste viroloog van Nederland. Als hoofd van de afdeling Viroscience aan het Erasmusziekenhuis in Rotterdam trok zij in het voorjaar van 20...
Lees verderDe studie, gepubliceerd in de British Medical Journal, probeerde uit te zoeken welke soorten lichaamsbeweging het beste helpen bij depressie door gegevens te bekijken van...
Lees verderDr. Xavier Van der Brempt, longarts en allergoloog in Waha en in de Clinique Saint-Luc in Bouge (Allergopôle), geeft tekst en uitleg over lenteconjunctivitis.
Dr. Françoise Guiot, dermatoloog en oprichter van het Centre médical Saint-Georges in Grez-Doiceau, geeft tekst en uitleg over wat te doen in geval van een acute wonde.
Voor baby's is de keuze van het juiste water delicater dan voor volwassenen. Dr. Émilie Poitoux, kinderarts, geeft tekst en uitleg.
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen